Suya Okunan Dua

boşuna çırpındığım… heder olduğum bunca
şeye, kederim boşuna. bileydim, vücud ısımın
şahidi olduğunu hayâ dilimin, sözlerimin
kılıçtan keskin.. ezberledim geçişimi o çorak
toprağa.. suları vurmazdım böyle hesapsız,
köprüleri kıl çadırlarla örtmezdim. şimdi su
tabirleri okuyorum durmadan dostlarıma.
rüzgârın kederli sesini. oysa biliyordum, buraya
kadardı herkesin, düğün çadırında söylediği sözleri. 

SUYA OKUNAN DUA

Yüzümdeki Kuyu (1998) şiirin tarihinin her şeyden önce dilin ve tekniğin tarihi olduğunu anlamıştır. Bazı şairler böyledir. Yıllarca içten  içe dille, tarihle, teknikle yoğrulmuş doğarlar. Yazmaya nice yıl sonra başlarlar, ilk kitabıyla da şaşırtırlar. Metin Kaygalak’ın şiirini ben böyle şaşırarak öğrendim. Sonra da onu izlemeyi sürdürdüm. Özellikle de Suya Okunan Dua’yla da (2000) beklentim perçinlendi.  Kısa sürede tekniğin ve dilin anlayışıyla donandım, zenginleştim.
İlhan Berk, Yasakmeyve sayı: 6, Ocak-Şubat 2004